Vi er opplyste. I iallfall om natta. I byar og tettbygde strøk er det lys heile natta stikk imot det naturlege nattemørket. Og vi skal ganske langt ut på landet

Korleis går det? Er beina godt planta til jorda eller fyk hovudet på toppen som ein virvelvind proppfult av tankar om alt som må gjerast? Utan tid å puste mellom

Eg har ein teori. Den er ikkje bokført og den er heller ikkje dokumenter eller i startgropa på noko forskingsinstitutt. Men teorien er veldig enkel; er det slik at tida

Eg ser for meg intelligens som ein grå seigt flytande masse som skvulpar omkring på toppen. Den kan vera både kvass, tørr og kjedeleg. Og alle vil ha mest muleg

Menneskesinnet pregar oss kvar dag enten det er overfylt med stress og uro eller det har funne kvile. Den eine dagen er vi lette til sinns og den andre tung.

Tankar sprett inni hovudet som små ping pong ballar. Utan stopp. Den eine tanken avløyser den andre, dei matar kvarandre. Blir større og fleire og fleire. Kor hentar dei næring