Det lyser ut styrke og glede frå det menneske som står fullt og heilt i si indre kraft. Som er seg sjølv. Ubøyelege men likevel mjuk. Eg var på ein konsert der dirigenten strøymde ut ei kraft med kraftfulle armslag, brå og intense, men likevel mjuke og forførande.
Å vera i tråd med seg sjølv er å leve autentisk med si indre sanning. Og det mentale og kroppen og åndelege er i fin likevekt og balanse. Likeverdige. Hovudet og hjarta er på rett linje. Kjensler og fornuft er avbalansert og harmoniske. Tankane i hovudet kviler medan
Kunsten er å vera sentrert. Og avbalansert. Men plutseleg er fell ein ut av fatning. Eit utbrot av raseri eller sorg eller andre kjensler bruse ut. Og pulsen hoppar opp og hovudet går varmt. Blir i fyr og flamme før ein samle seg med å trekkje pusten djupt
Men Herr Godot dukkar aldri opp, og dei to herrane i Samuel Beckett sin roman venta til ingen nytte medan tida gjekk sin gong. Slik vi ofte lar livet skure og gå og håpar ting ordnar seg. Seinare. Det er å vente på eit tog som aldri kjem.
Apple og Google fjerna speleappen Fortnite fordi EpicGames lanserte ei betalings løysing uavhengig av Apple/Google plattforma. Eg innrømme gjerne at eg har null peiling på Fortnite og EpicGames, men ein treng ikkje vera spelar for å skjønne at det er maktovergrep å fjerne appen frå Apple plattforma fordi
Mitt bilde av slavar er negrar frå det svarte Afrika. Fanga som dyr og frakta i tronge skip, eit slaveskip, til nybrotslandet Amerika. Bunde fast med lenker vart dei seld på marknaden som kveg. Fridom var borte og ulike skjebnar venta ofte under grusame forhold. No er vi