Å vera tru mot seg sjølv er essensielt i livet. Trufast og fast i trua. Kompromisslaus når ein kjenner kva som er rett i sjela. Og verdsetje seg sjølv så mykje at ein lever i tråd med den indre røysta. Kunsten er å kjenne etter kva som er
Dagleg dukkar det opp freistande reisemål til spennande stader og opplevingar av ulik slag. Vi reiser for å tilføre kvardagen noko spennande eller for å bringe tid saman med venner. Og blir sprekkefulle av inntrykk. Det gir energi, men stel og stillheten i sinnet vårt. Til meir vi
Det er ein kunst å leve langsamt i eit samfunn som går fortare og fortare. Å gå sakte fram for å ta inn over seg det ein møter på vegen. Og ikkje springe forbi. Dvele ved inntrykk som pressar på. Observere menneske som kryssar vår veg og kanskje
Vi reiser snart bort halve livet vårt. Kanskje påstanden er litt i overkant og reint statistisk er det vel ikkje dekning for den. Så la meg moderere det til at mange reiser mykje i samfunnet. Og det er heilt sant. Vi reiser til jobb, og vi reiser heim
Kroppen er ferskvare, så ulik frå dag til dag. Den varierer etter temperatur og humør, og svingar som flo og fjære. Men over tid vert den prega av gjentekne handlingar og reaksjonar, og sakte men sikkert set det spor. Finmaska mønster prentar seg inn i kroppen. Det ein
Det er stor forskjell å springe frå livet og å springe for livet. Når ein spring for livet ser eg for meg eit vill vondt rovdyr i hælane og då er det å ta beina fatt og håpe ein overlever. Men å springe frå livet er å ha