Alt ein treng kjem når tida er inne. Det er ei tid for alt. Slik er livet si reise, det er ingen vanleg transportetappe frå eine staden til den andre. Men ei reise som omringar alt medan ein sjølv står midt oppi det. Eller inni det. Livet si
No skal eg spør eit djupt spørsmål: «Er det du som lever livet eller er det livet som lever deg? Vi har vel alle erfart at ting blir noko anna enn ein trur. Uventa ting dukkar opp og lagar krøll i planen for dagen. Og ein improviserer etter
Det er ikkje meining med alt vi gjer. Og det er ikkje meining i alt som skjer. Men det er meiningsfullt å kjenne ei kriblande morgonstemning renne gjennom kroppen og frydefullt omfamne den nye dagen med undring og glede. Og avdekke kva dagen bringer av glede og smerte
Eg har i alle år reist heim. Heim til opphavet. Der eg er frå og der eg gjekk med barnesko. Eg trur det er typisk norsk å spørje om du skal heim til jul eller til påske eller i helga. Det er noko trygt og varmt med å
Skuggen følgjer livlaus kjelda si rørsle, og vandrar mørklagt frå side til side. Slik mange lever på sida av seg sjølv fordi ein trur ein må gjere slik og leve sånn for å kome i hamn. For å kome fram. Trur ofte det andre har lært oss definert
Tenk å reise ut i verda med berre ein liten sekk på ryggen som inneheld alt for å overleva. Og erfaring festa på innsida av kroppen tar seg av resten. Dei ung reiser ofte lett, men det er ingen aldersgrense. Alle kan velje å leve eit lett liv.