Vi lever bokstavleg talt eit lettare liv. Før spiste kraftkarer med tungt arbeid og hardt slit tung mat for å mette kroppen. Men no er arbeidet gått til hovudet på oss. Dei fleste gjer lett fingerarbeid framfor datamaskinen og treng mindre mat. Vi ser same utviklingstrekk for mat
Vi går lysare tider i møte det er eg heilt sikker på. Det er så mange strålande menneske midt blant oss, som lyser opp i kvardagen og spreier varme og glede. Og er eit lyspunkt for seg sjølv og andre. Vi menneske blir stadig meir opplyste. Vi ser
Menneskeslekta er på god veg til å vakne opp og bli meir opplyste. Vi har lidd nok no. Ei ny varm tid ventar på oss der vi er kjærlege og glade og lever fredeleg saman. Og har trua på kvarande. Tida er inne for neste utviklingstrinn hos menneskeslekta.
Vi ser, men legg ikkje merke til det. Vi kan gå med opne auger rett forbi ein kjenning utan å sjå han fordi vi går i vår eigen verden. Ja kan nesten ta på kvarandre, men er likevel blenda. Eller vi gjer ei bevisstlaust handling som gir konsekvensar
Hjarta bankar lett og lystig når ein kastar seg inn i arbeidet med liv og lyst. Når lidenskapen glødar blir ein intenst opptatt og tida forsvinn. Det er det same kva ein heldt på med, men kunsten er å ha kontakt med denne mektige kjensla som livnar kroppen
Vi tar ting for personleg når ein gjer ein liten feil eller meiner noko eller andre sender ein skurrande kommentar, og så skjems ein etterpå eller går i forsvarsposisjon. Tankane surrar og kvernar på det usagte eller kva andre synes, og fjernar oss frå vår indre kjernen. Sjølvkjensla