Å leve i sus og dus på overflata i det overflatiske manglar djupne. Alt er eigentleg bra utan noko manglar, men ingenting er bra likevel fordi alt manglar. For når det er overflatisk, så ligg det i ordet at det er lite kontakt med substansen under. Og det
Å kalle ein spade for ein spade uttrykker ekte og jordnære ord. Ingenting er innpakka og kamuflert i svada og snikk snakk. Meininga er ærleg og tydeleg og enkel å forstå. Likevel er det vanleg å gå rundt grauten og dekke over sanninga for å verne sitt eige
Eg står midt i meg sjølv. Og du står i deg. Vi står i kvart vårt univers. Mange gonger misforstår vi ord som er sagt. Eller ei handling blir tolka ulikt. Det fine er at vi treng ikkje vera einige fordi vi skaper kvart vårt bilde av verkelegheten.
Alt skjer raskt no for tida. Ferien forsvinn før ein får sukk for seg, og dagane er intense. Det kjennes som å bli kasta vegg i mellom ute av kontroll og styrt av andre fordi ein sjølv har mista styringa. Vi seglar berre med på bølgjer som rullar
Vi er alle deltakarar i livet sitt spel der vi flyttar brikkene rundt i samspel med andre. Undervegs i spelet blir vi rivne med i heite slag og kan misse oss sjølv. Ein respektlaus kommentar kan utløyse latter og smil, og neste trekk i spelet er å le
Det var ei som såg eit raudt hjarta forma av skyer. Det hengte så tydeleg på himmelen då ho var på veg heim etter at mora hadde trekt sitt siste sukk og reist frå denne verda. Det slo ned som lyn i henne; er det mamma si siste